-
1 μετακοσμεω
пере(у)страивать, переделывать(τὰ περὴ τοὺς ἀνθρώπους Luc.; ἅπαντα πρὸς τὸ δημοτικώτερον Plut.)
μετακοσμούμενος θέσει Arst. — по-иному расположенный, оказавшийся в другом положении;τέν πόλιν εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς μ. Plut. — присоединить город к Ахейскому союзу -
2 διακοσμεω
1) расставлять в порядке, выстраивать(τοὺς Ἀχαιούς Hom.; τέν δύναμιν Plut.)
ἐς δεκάδας διακοσμηθέντες Hom. — построенные десятками2) med. приводить в порядок, убирать(πᾶν μέγαρον Hom.)
3) (благо)устраивать, организовывать(τέν Παναθηναϊκέν πομπήν Thuc.; τὰ πράγματα Plat.; τέν τῶν ὅλων σύστασιν Arst.; Ἑλληνικοῖς νόμοις τὰς πόλεις Plut.)
-
3 ξυντασσω
атт. συντάττω1) устраивать, организовать(τὸ σῶμα Plat.)
πολιτεία συντεταγμένη Arst. — благоустроенное государство2) основывать, учреждать(τὰ ξυσσίτια Plat.)
3) упорядочивать, налаживать(ὥρας καὴ μῆνας Plat.)
4) (при)соединять, связывать(τί τινι Plat.)
σ. τινὰς εἰς τὸ πολίτευμα Plut. — наделять кого-л. гражданскими правами;συντετάχθαι εἰς τοὺς Ἀχαιούς Plut. — присоединиться к Ахейскому союзу;5) тж. med. составлять(ἐπιτομέν Πολυβίου Plut.)
τὸ προοίμιον εἴς τι συντεταγμένον Plat. — составленное к какому-л. вопросу вступление6) med. сочинять, писать(ὑπέρ τινος Polyb.)
7) сочинять, выдумывать, измышлять(ψευδῆ κατηγορίαν κατά τινος Aeschin.)
ὅ ταῦτα πάντα συντεταχώς Dem. — инициатор всего этого8) воен. строить, выстраивать, располагать(πεζοὺς τῷ ἱππικω Xen.)
οἱ συντεταγμένοι Xen., Dem., συνταξάμενοι Arph., Xen. и συνταχθέντες Eur. — построенные в боевом порядке, стоящие в строю;συντάξασθαι βαθεῖαν τέν φάλαγγα Xen. — построить свою фалангу глубоким строем9) приспособлять, подготовлять, снаряжатьοὐ συντέταγμαι Plut. — я не подготовился;περὴ παίδων ἀγωγέν συντεταγμένος Diog.L. — обладающий способностями к воспитанию детей;ἥ συντεταγμένη ἔφοδος Polyb. — хорошо подготовленная атака;ὅ συντεταγμένος στρατηγός Xen. — дельный полководец10) (о законах, налогах и т.п.) устанавливать, определять(σύνταγμα εἰς ἑκατὸν ταλάντων πρόσοδον Aeschin.; συντεταγμένα νόμοις ἔθη Plat.)
τὸ συντεταγμένον Arst. — налог в установленном размере11) облагать налогами(τινάς Aeschin.)
περὴ τοῦ συνταχθῆναι ἐκκλησία Dem. — совещание по вопросам обложения12) предписывать, обязывать(τινὰ ποιεῖν τι Xen., Aeschin.)
ταῦτα συνετάχθη τῷ ναυάρχῳ ἄνευ τοῦ δήμου Dem. — эти предписания были даны наверху без ведома народа;σ. θεραπείαν (sc. τινί) Plut. — назначать кому-л. лечение;ἐποίησαν ὡς συνέταξεν αὐτοῖς NT. — они сделали так, как он им велел;τὰ συντεταγμένα Diod. — (врачебные) предписания13) обусловливать, заключать соглашениеσυντάξασθαί τι πρός τινα Polyb. — условиться с кем-л. о чем-либо;
τὸ συντεταγμένον и τὸ συντανθέν Polyb. — соглашение, условие14) med. прощатьсяσυντάσσομαι ὑμῖν Anth. — прощайте
-
4 ξυντριβω
1) тереть друг о друга(τὰ πυρεῖα Luc.)
ποῦ συντρίβεται τό πρᾶγμα ; Dem. — за чем дело стало?2) растирать(φάρμακα Plut.)
3) разбивать, раскалывать(τήν χύτραν Arph., Plat.; τὰς ναῦς Thuc.)
τὸ τὰς πέδας συντετρῖφθαι NT. — сокрушение оков4) ломать(τὰ δόρατα Xen.; κάλαμος συντετριμμένος NT.)
5) разбивать, поражать(τοὺς Ἀχαιούς Polyb.)
συντετριμμένος σκέλη Xen. — с перебитыми ногами;συντρῖφαι τῆς κεφαλῆς τινος Isocr. — разбить кому-л. голову;συντρίβεσθαι τέν κεφαλήν Lys. — получать рану в голову6) разрушать(μάχαις συντριβεῖσα πόλις Plut.)
7) надламывать, подавлять, угнетать(τινά Plut.)
σ. τέν ἐπίνοιαν Arph. — лишать мужества;συντριβῆναι τῇ διανοίᾳ Polyb. — пасть духом8) мучить, терзать(τινα NT.)
-
5 συλλοχιζω
1) сводить, соединять(εἰς ἓν τάγμα Plut.)
2) разбивать, распределять(τέν δύναμιν εἰς ἑκατοστύας Plut.)
3) выстраивать(τοὺς Ἀχαιοὺς κατὰ φῦλα Plut.)
-
6 συντασσω
атт. συντάττω1) устраивать, организовать(τὸ σῶμα Plat.)
πολιτεία συντεταγμένη Arst. — благоустроенное государство2) основывать, учреждать(τὰ ξυσσίτια Plat.)
3) упорядочивать, налаживать(ὥρας καὴ μῆνας Plat.)
4) (при)соединять, связывать(τί τινι Plat.)
σ. τινὰς εἰς τὸ πολίτευμα Plut. — наделять кого-л. гражданскими правами;συντετάχθαι εἰς τοὺς Ἀχαιούς Plut. — присоединиться к Ахейскому союзу;5) тж. med. составлять(ἐπιτομέν Πολυβίου Plut.)
τὸ προοίμιον εἴς τι συντεταγμένον Plat. — составленное к какому-л. вопросу вступление6) med. сочинять, писать(ὑπέρ τινος Polyb.)
7) сочинять, выдумывать, измышлять(ψευδῆ κατηγορίαν κατά τινος Aeschin.)
ὅ ταῦτα πάντα συντεταχώς Dem. — инициатор всего этого8) воен. строить, выстраивать, располагать(πεζοὺς τῷ ἱππικω Xen.)
οἱ συντεταγμένοι Xen., Dem., συνταξάμενοι Arph., Xen. и συνταχθέντες Eur. — построенные в боевом порядке, стоящие в строю;συντάξασθαι βαθεῖαν τέν φάλαγγα Xen. — построить свою фалангу глубоким строем9) приспособлять, подготовлять, снаряжатьοὐ συντέταγμαι Plut. — я не подготовился;περὴ παίδων ἀγωγέν συντεταγμένος Diog.L. — обладающий способностями к воспитанию детей;ἥ συντεταγμένη ἔφοδος Polyb. — хорошо подготовленная атака;ὅ συντεταγμένος στρατηγός Xen. — дельный полководец10) (о законах, налогах и т.п.) устанавливать, определять(σύνταγμα εἰς ἑκατὸν ταλάντων πρόσοδον Aeschin.; συντεταγμένα νόμοις ἔθη Plat.)
τὸ συντεταγμένον Arst. — налог в установленном размере11) облагать налогами(τινάς Aeschin.)
περὴ τοῦ συνταχθῆναι ἐκκλησία Dem. — совещание по вопросам обложения12) предписывать, обязывать(τινὰ ποιεῖν τι Xen., Aeschin.)
ταῦτα συνετάχθη τῷ ναυάρχῳ ἄνευ τοῦ δήμου Dem. — эти предписания были даны наверху без ведома народа;σ. θεραπείαν (sc. τινί) Plut. — назначать кому-л. лечение;ἐποίησαν ὡς συνέταξεν αὐτοῖς NT. — они сделали так, как он им велел;τὰ συντεταγμένα Diod. — (врачебные) предписания13) обусловливать, заключать соглашениеσυντάξασθαί τι πρός τινα Polyb. — условиться с кем-л. о чем-либо;
τὸ συντεταγμένον и τὸ συντανθέν Polyb. — соглашение, условие14) med. прощатьсяσυντάσσομαι ὑμῖν Anth. — прощайте
-
7 συντριβω
1) тереть друг о друга(τὰ πυρεῖα Luc.)
ποῦ συντρίβεται τό πρᾶγμα ; Dem. — за чем дело стало?2) растирать(φάρμακα Plut.)
3) разбивать, раскалывать(τήν χύτραν Arph., Plat.; τὰς ναῦς Thuc.)
τὸ τὰς πέδας συντετρῖφθαι NT. — сокрушение оков4) ломать(τὰ δόρατα Xen.; κάλαμος συντετριμμένος NT.)
5) разбивать, поражать(τοὺς Ἀχαιούς Polyb.)
συντετριμμένος σκέλη Xen. — с перебитыми ногами;συντρῖφαι τῆς κεφαλῆς τινος Isocr. — разбить кому-л. голову;συντρίβεσθαι τέν κεφαλήν Lys. — получать рану в голову6) разрушать(μάχαις συντριβεῖσα πόλις Plut.)
7) надламывать, подавлять, угнетать(τινά Plut.)
σ. τέν ἐπίνοιαν Arph. — лишать мужества;συντριβῆναι τῇ διανοίᾳ Polyb. — пасть духом8) мучить, терзать(τινα NT.)
-
8 θωρησσω
(aor. ἐθώρηξα - эп. θώρηξα, pf. τεθώρηκα; эп. 1 л. pl. praes. conjct. θωρήξομεν = *θωρήξωμεν)1) надевать доспехи, покрывать броней, одевать в панцирь, т.е. вооружать(Ἀχαιούς Hom.)
; med. облекаться в доспехи, надевать на себя броню, т.е. вооружаться, ополчаться(τεύχεσι, χαλκῷ Hom.; πρὸς τοὺς πολεμίους Arph.)
ἐς πόλεμον θωρηχθῆναι Hom., Hes. — вооружиться для битвы, т.е. выйти на бой2) (sc. οἴνῳ) напаивать вином; med. напиваться, опьянятьсяἐν τῷδε (sc. θώρακι) πρὸς τοὺς πολεμίους θωρήξομαι. - Ἐν τῷδε πρὸς τοὺς συμπότας θωρήξομαι Arph. ( игра на обоих значениях слова θ.) — этим доспехом я ополчусь против врагов. - А я напьюсь из него против собутыльников
-
9 αναρπαζω
1) выхватывать, выдергивать(ἔγχος Hom.)
2) хватать3) похищать, уносить(τινά Hom., Eur., Arph., Xen., Plut.)
φροῦδος ἀναρπασθείς Soph. — он похищен (смертью)4) силой приводить(τινά Dem.)
5) спасать(ἀνηρπάσθαι ὑπὸ τῶν φίλων Plut.)
6) захватывать, расхищать, разорять, грабить(ἀρούρας Pind.; δόμους Eur.; πόλις ἀνηρπάσθη Dem.)
7) брать приступом, атаковать(τοὺς Φωκέας Her.)
8) истреблять, уничтожать(Ἀχαιούς Eur.)
ἀ. τοὺς ἱδρῶτας Plut. — прекращать потоотделение -
10 εξιημι
(fut. ἐξήσω, aor. ἐξῆκα)1) выпускать, высылать, отсылать, отпускать(τινὰ ἐς Ἀχαιούς Hom.)
; med. отсылать от себя, прогонятьἐ. τέν γυναῖκα Her. — разводиться с женой;
тж. med. (in tmesi) ἐ. ἔρον τινός Hom. — утолять жажду чего-л., насыщаться чем-л.2) напускать, бросать3) выпускать, выливать(τέν κεδρίην ἔκ τινος Her.)
4) выпускать, выделять(αἰθέρα βαρὺν φάρυγος Eur.; τὸν θορόν Arst.)
ἀφρὸν ἐξιείς Eur. — покрытый пеной5) испускать, излучать(ἀκτῖνας Eur.)
6) распускать(ἱστίον ἀνεμόεν Pind.)
πάντα κάλων ἐ. погов. Eur., Arph. — распускать все снасти, т.е. пускать в ход все средства7) изливаться, впадать(ἐς τὸν Εὔξεινον πόντον Her.; ἐς θάλασσαν Thuc.)
-
11 καλεω
(fut. καλέσω - атт. καλῶ, aor. ἐκάλεσα, pf. κέκληκα; med.: fut. καλέσομαι - атт. καλοῦμαι; aor. ἐκαλεσάμην; pass.: fut. κληθήσομαι, aor. ἐκλήθην; pf. κέκλημαι)1) звать, называть, именовать(τινά τινα Her., τί τι Arst., τινα ἀπό τινος Arst. и τινα ἐπὴ τῷ ὀνόματί τινος NT.)
ὄνομα τί σε κ. ἡμᾶς χρεών ; Eur. — каким именем должны мы звать тебя?;ὅ καλούμενος Plat., Arst. — так называемый;τάδε ἄλυτα κεκλήσεται Soph. — эти (несчастья) будут (всегда) называться, т.е. навсегда останутся непоправимыми2) звать, призывать(θεούς Aesch.; Ζῆνα Soph.)
τούτων μάρτυρας καλῶ θεούς Soph. — в свидетели этого я призываю богов3) звать, созывать(θεοὺς ἀγορήνδε Hom.; εἰς ἀγορέν Ἀχαιούς Hom.; τοὺς ἐργάτας NT.)
ὅσοι κεκλήατο (= κέκληντο) βουλήν Hom. — те, которые были созваны на совет4) звать (к себе), вызыватьὑμεῖς, ὅταν καλῶμεν, ὁρμᾶσθαι ταχεῖς Soph. — когда мы позовем (вас), поспешите (к нам);
τί με καλεῖς ; Arph. — отчего ты зовешь меня?;κάλει Χαρμίδην Plat. — позови Хармида5) юр. (тж. κ. εἰς τὸ δικαστήριον Dem.) вызывать в суд(τινα Arph., Dem.)
κ. εἰς μαρτυρίαν Plat. — вызывать для дачи свидетельских показаний;ἕως ἂν τέν δίκην ἄρχων καλῇ Arph. — прежде чем, т.е. пока архонт не вызвал (тебя) в суд6) (повелительно) звать (с или за собой), призыватьἐμὲ νῦν ἤδε καλεῖ ἥ εἱμαρμένη Plat. — но вот уже судьба зовет меня;
καιρὸς καλεῖ πλοῦν σκοπεῖν Soph. — время зовет, т.е. велит думать об отплытии;οὗτοι οὐ παρεγένοντο βασιλεῖ καλοῦντι Xen. — они не явились на призыв (персидского) царя7) звать, приглашать(ἐπὴ δεῖπνον Her.; ἐς θοίνην Eur.; εἰς τοὺς γάμους NT.)
ὑπὸ σοῦ κεκλημένος Plat. — приглашенный (будучи приглашен) тобой8) med. призывать (на чью-л. голову)(ἀράς τινι Soph.)
-
12 αποστρεφω
1) отводить в сторону, отворачивать(τέν ὄψιν Plut.)
λόγοι ἀπεστραμμένοι Her. — презрительные речи2) поворачивать, направлять(τέν διάνοιαν πρός τι Plut.)
3) поворачивать обратно(νῆας Hom.; ἄρματα εἰς φυγήν Xen.; τὰς τριήρεις Plut.)
4) делать поворот(ἀποστρέψας ῥέει τὸ μέσον, sc. ὅ ποταμός Her.; τἀναντία ἀποστρέψαι Xen.)
5) возвращаться(ὀπίσω Her.; πάλιν Soph.; ἀποστρέψαντες ἀγγέλλουσι Thuc.)
6) сворачиватьαἱ νῆες ἀπεστράφατο τοὺς ἐμβόλους Her. — у кораблей были сбиты носовые части;
7) отсылать обратно, возвращать(τινά Thuc.)
8) отзывать обратно(τινὰ ἐξ ἰσθμοῦ Xen.)
9) обращать в бегство(Ἀχαιούς Hom.; ἀποστραφέντες φεύγουσιν Polyb.)
10) (пред)отвращать, отклонять, отводить(πῆμα νόσου Aesch.; ἀντιδικῶν δίκην Arph.)
ἀποστραφῆναί τινος Xen. — отложиться (отпасть) от кого-л.11) отговаривать(τινά τινος Xen.)
-
13 κηρυσσω
атт. κηρύττω, дор. κᾱρύσσω (fut. κηρύξω - дор. κᾱρύξω и κᾱρυξῶ, aor. ἐκήρυξα - дор. ἐκάρυξα и κάρυξα)1) занимать должность глашатая, быть глашатаем:(Περίφας) κηρύσσων γήρασκε Hom. Перифант состарился в должности глашатая
2) созывать (через глашатая)(ἀγορήνδε Ἀχαιούς, πόλεμόνδε τινά Hom.)
3) через глашатая объявлять, возвещать, провозглашать:(ἀγῶνας Soph.)
τὰ χρήματα κηρυσσόμενα Her. — имущество, объявленное к продаже (с публичных торгов);κ. ἀποικίαν Thuc. — призывать к участию в основании колонии;κ. τινὴ ἀσφάλειαν καὴ προσιόντι καὴ ἀπιόντι Xen. — гарантировать кому-л. безопасность при въезде или выезде4) провозглашать (кем-л.)— победителем, преступником и пр. (κηρυχθήσεσθαι καὴ ἆθλα λήψεσθαι Xen.):
ὥστε τέν πόλιν κηρυχθῆναι Lys. — и таким образом (наш) город был провозглашен (победителем)5) через глашатая приказывать, делать распоряжениеοὐ Ζεὺς ἦν ὅ κηρύξας τάδε Soph. — не Зевс повелел это;σιγέν κηρῦξαί τινι Eur. — приказать кому-л. умолкнуть6) звать, призывать(θεούς Eur.; τοὺς πολίτας εἰς τέν ἐλευθερίαν Plut.)
7) проповедовать, учить(τισί τι и τι εἴς τινας, ἐν ταῖς πόλεσιν и εἰς τὰς συναγωγάς NT.)
-
14 λειπω
(aor. 2 ἔλιπον, поздн. aor. 1 ἔλειψα, pf. λέλοιπα, эп. inf. aor. λιπέειν; pass.: fut. λειφθήσομαι, aor. ἐλείφθην, pf. λέλειμμαι fut. 3 λελείψομαι) тж. med.1) оставлять, покидать(Ἑλλάδα, Τρῶας καὴ Ἀχαιούς, δώματα Hom.; med. τινος и ἀπό τινος Her.)
λ. βίον ὑπό τινος Plat. — погибнуть от чьей-л. руки;ψυχέ λέλοιπεν Hom. — жизнь оставила (его);σοῦ λελειμμένη Soph. — покинутая тобой (Исмена);λ. τάξιν Plat., Arst.; — оставлять строй, дезертировать2) оставлять после себя (умирая)(σκῆπτρόν τινι Hom.; θυγατέρας Plat.; εὔκλειαν ἐν δόμοισι Aesch.; med.: μνημόσυνα Her.; διαδόχους ἑαυτῷ Plut.)
3) истощаться, кончаться4) недоставать, не хватать(τὰ λείποντα ἐπιδιορθῶσαι NT.; τι λείπει αὐτοῖς; Polyb.)
τριάκοντα ἔτη λείποντα δυοῖν Polyb. — тридцать лет без двух;μικρῷ λείπουσι ἑπτακοσίοις σκάφεσι Polyb. — почти с семьюстами лодок5) пренебрегать, отказываться, уклоняться(τέν μαρτυρίαν Dem.; med. τῆς ναυμαχιης Her.)
λ. φόραν Xen. — не платить подати;λ. ὅρκον Dem. — отказываться принести присягу6) исчезать, выпадать7) med.-pass. оставатьсяτὸ λειπόμενον и τὸ λειφθέν Arst. = τὸ λοιπόν I;
τριτάτη ἔτι μοῖρα λέλειπται Hom. — оставалась еще третья часть (ночи);λείπεται Plat. — остается (сказать, добавить, предположить и т.п.)8) med.-pass. оставаться в живых, уцелевать(πολλοὴ μὲν δάμεν, πολλοὴ δὲ λίποντο Hom.)
στρατὸν λελειμμένον δορός Aesch. — уцелевшее от (вражеского) оружия войско9) med.-pass. оставаться позади, отставатьμέ λ. τινος Thuc. — не отставать от кого-л.;ἐς δίσκουρα λελεῖφθαι Hom. — отстать на расстояние дискового броска;τοῦ καιροῦ λειπόμενοι Xen. — не поспевающие, отстающие10) med.-pass. отставать (в чём-л), уступать, оказываться слабееλ. τινός τι, τινος ἔς τι и ἔν τινι Her., τινος περί τι Polyb., τινός τινος Eur. и τινός τινι Aesch., Plut.; — уступать кому-л. в чем-л.;
λ. πλήθει τινός Xen. — уступать кому-л. в численности;λ. μάχῃ Aesch. — быть побежденным в бою;ταῦτα οὐδὲν ἐμοῦ λείπει γιγνώσκων Xen. — ты знаешь это нисколько не хуже, чем я11) med.-pass. не знать, не понимать(τῶν βουλευμάτων τινός Eur.)
λελειμμαι τῶν ἐν Ἕλλησιν νόμων Eur. — я не сведущ в эллинских законах12) med.-pass. не иметь, быть лишенным(τέκνων Eur.; κτεάνων καὴ φίλων Pind.)
γνώμας λειπόμενος σοφᾶς Soph. — лишенный здравого смысла
См. также в других словарях:
πάτρα — Πόλη της Πελοποννήσου, πρωτεύουσα του νομού Αχαΐας της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Ο δήμος Πατρέων περιλαμβάνει, εκτός από τον ομώνυμο δήμο, και τις κοινότητες Ελικίστρας, Μοίρας και Σουλίου. Τρίτη πόλη της Ελλάδας από άποψη πληθυσμού, μετά την… … Dictionary of Greek
Αλκιβιάδης — I (Αθήνα 452 – Γρύνιο Φρυγίας 402 π.Χ.).Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός. Δισέγγονος του Κλεισθένη, ανιψιός του Περικλή (ο οποίος μάλιστα τον κηδεμόνευε αρκετά χρόνια, γιατί o πατέρας του Κλεινίας είχε σκοτωθεί στη μάχη της Κορώνειας το 447 π.Χ.) … Dictionary of Greek
Δαμόκριτος — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Καλυδώνιος Αιτωλός στρατηγός (τέλη 3ου – μέσα 2ου αι. π.Χ.). Ανήκε στο κόμμα που εξέφραζε την αντίθεσή του προς τους Ρωμαίους. Είχε εκλεγεί δύο φορές στρατηγός των Αιτωλών (200 και 193), ενώ το 198 ήταν απεσταλμένος… … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Ιστορία (Αρχαιότητα) — ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ (600000 1100 π.Χ.) Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, θεωρείται ότι η ζωή ξεκίνησε στον ελλαδικό χώρο από το 100 000 π.Χ. (Παλαιολιθική εποχή). Όμως, η χρονική περίοδος που ιστορικά παρουσιάζει εξαιρετικό… … Dictionary of Greek
Μαγνησίας, νομός — Διοικητική διαίρεση (2.636 τ. χλμ., 206.995 κάτ.) της περιφέρειας Θεσσαλίας, που ωστόσο δεν συμπίπτει εντελώς με τα όρια της περιοχής της αρχαίας Μαγνησίας. Ο σημερινός ν.Μ. συνορεύει στα Β και στα Δ με τον νομό Λαρίσης, στα Ν με τον νομό… … Dictionary of Greek
Λοκροί — Οι αρχαίοι κάτοικοι της Λοκρίδας. Όπως φαίνεται από τη γλώσσα τους, οι Λ. ήταν κράμα βορειοδυτικών ελληνικών φύλων, που κατέβηκαν από τα Β και έφτασαν μέχρι την οροσειρά της Πίνδου. Εκεί χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η μία, αφού ακολούθησε τη… … Dictionary of Greek
Μεγάλη Ελλάς — Ονομασία για το σύνολο των ελληνικών αποικιών στη νότια Ιταλία. Πρωτοαναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον Πολύβιο τον 2ο αι. π.Χ. · αρχαιότερος, αντίθετα, φαίνεται ο όρος Ιταλιώται, ο οποίος αποδιδόταν στους Έλληνες που ήταν μόνιμα εγκαταστημένοι σε … Dictionary of Greek
Καφυές — Αρχαία πόλη της Αρκαδίας, στο νοτιοδυτικό τμήμα του Καφυατικού πεδίου, στα δυτικά του Ορχομενού. Ήταν οχυρή και διατήρησε την ανεξαρτησία της έως την εποχή του Παυσανία. Το 242 π.Χ. ακολούθησε την τύχη της Αρκαδίας και έπειτα της Αχαϊκής… … Dictionary of Greek
Έλυμοι ή Ελυμαίοι — Αρχαίος λαός της Σικελίας που κατοικούσε στο δυτικό τμήμα του νησιού. Η εγκατάστασή τους στη Σικελία ανάγεται στην αρχή των ιστορικών χρόνων και συμπίπτει χρονικά με αυτήν των Σικανών και των Σικελών. Οι Έ. οφείλουν την ονομασία τους στον Έλυμο,… … Dictionary of Greek
Ετεόκρητες — Αρχαίος λαός του ανατολικού τμήματος της Κρήτης, με πρωτεύουσα την Πραισό. Αναφέρονται στον Όμηρο με τους Αχαιούς, τους Κύδωνες και τους Πελασγούς. Στην ονομασία τους αποδίδεται η σημασία του αυτόχθονα, του γηγενή· αυτό αναφέρει και ο Στράβων,… … Dictionary of Greek
Κύδωνες — Αρχαίος λαός της Κρήτης. Ο Όμηρος αναφέρει ότι ο ποταμός Ιάρδανος βρισκόταν στην επικράτεια των Κ. Διέφεραν από τους Ετεοκρήτες, τους Δωριείς, τους Αχαιούς και τους Πελασγούς, καθώς θεωρούνται αυτόχθονες κάτοικοι της Κρήτης. Στην περιοχή όπου… … Dictionary of Greek